Fótó
Í gær var farið á footy (ísl. fótó) leik í Melbourne Cricket Ground leikvellinum (kallaður MCG). Þar mættust stálin stinn, en rimman var á milli heimaliðsins Carlton Blues og Saint Kilda Saints. Þar sem ég er búsettur í Carlton styður maður að sjálfsögðu sitt lið í gegnum súrt og sætt, aðallega súrt.
Leikvangurinn tekur um 100.000 manns í sæti og er sá stærsti á suðurhvelinu allavega. Það voru um 56.000 tappar mættir á leikinn í gær og stemningin með góðu þó að kuldinn léti fyrir sér finna. Bjórinn hlýjaði þó ágætlega og svo sporðrenndi ég einu stykki volgri kjötböku sem er víst hefð á fótó leikjum. Hún var ekki svo slæm.
En þessi leikur er frekar einfaldur (eins og flestir boltaleikir). Markmiðið er að koma tuðrunni á milli stanga sem standa á sitt hvorum enda vallarins. En í þessum leik má bæði nota hendur og fætur, og svo má skutla sér á mann og annan. Þetta er mikil snertiíþrótt og engum vettlingahandtökum beitt. Það sýður oft upp úr og menn hrinda og ýta. Þetta er sýning á verkun karlhormóna og karlímyndar. Sæll.
En mínir menn létu í lægra haldi fyrir dýrlingunum þrátt fyrir hetjulega mótspyrnu í síðasta fjórðungnum. Þetta var hin besta skemmtun.
Það var frekar óheppilegt að það er hæst hægt að fá sex stig fyrir að hitta á milli tveggja innstu stanganna. Og þegar ég var að spyrja lengra komna hvort að liðið hefði fengið sex stig þá litu krakkar á næsta bekk okkur spyrjandi augum.