Endurvinnslan: The Mars Volta - The Forum, 23rd june          <body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8253453\x26blogName\x3dEndurvinnslan\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://endurvarpid.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3dis_IS\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://endurvarpid.blogspot.com/\x26vt\x3d3409340575811589944', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
 
  

Endurvinnslan

   

      
     
   

The Mars Volta - The Forum, 23rd june


Í gær fór ég að sjá The Mars Volta í gömlu leikhúsi sem heitir The Forum og er í miðbæ Melbourne. Þetta er gífurlega flottur tónleikastaður, staðurinn er í svona gömlum ítölskum stíl (eða eitthvað svoleiðis) og var bæði hægt að standa á gólfinu fyrir framan sviðið eða sitja í sætum. Þetta voru óvenju þægilegir tónleikar. Maður er vanur að bíða í röð í hálftíma og standa í tvo tíma áður en bandið manns kemur á svið. Þarna þaut maður beint inn, gat fengið sér bjór á barnum og sest niður ef maður vildi. Og þótt við félagarnir sætum á aftasta bekk var maður með góða yfirsjón yfir sviðið. Það var ekkert upphitunarkjaftæði og um klukkan 20:20 hljómuðu mexíkanskir lúðrar og hljómsveitin skipuð af átta fullvaxta karlmönnum gekk inn á sviðið. Ég gat ekki setið á mér og skellti mér niður á gólf.

Ástríðufullir mjaðmahnykkir
Ég þekkti ekki lagið sem þeir byrjuðu á. Ég þekkti reyndar fæst af því sem þeir spiluðu. Þeir breyta lögunum sýnum mikið og líklega spinna þeir mikið í kringum lögin. Það fór mikið fyrir löngum gítarsólóum og útúrtrylltum trommubarningi. Einhverjir hafa bent á að sveitin sé geim-rokk-djass band og passar það vel við flutning þeirra í gær. Frammistaðan, sviðsútsetningin og sándið var allt mjög flott. Það er ansi gaman að horfa á þessa gaura. Cedric, söngvarinn (sem sessinautur minn hélt að væri kona) hefur ekki farið í klippingu í mörg ár og lítur út eins og kvenlegur, úfinn svarthöfði, dansaði mjaðmadans, hoppaði um, gretti sig, hrækti og sýndi sirkustrix með hljóðnemann. Omar, gítarleikarinn fór á meðan hamförum á gítarnum og hylmdi hvergi mjöðmum sínum á meðan.
Flest lögin voru af nýju plötu þeirra Bedlam in Goliath og varð ég hvað örvaðastur þegar þeir tóku Goliath og upphafslagið af plötunni, hið magnaða Aberinkula. Ég mæli hiklaust með nýju plötunni þeirra, hún er snargeðveik og þar má heyra allar bestu hliðar þessarar mögnuðu hljómsveitar. Ég fékk ekki minn skammt af lögum þeirra í gær, þeir tóku til dæmis ekkert lag af fyrstu plötunnni. En ég fékk hins vegar dágóðan skammt af Mars Volta árás á vitin og við það er ég sáttur. 7/10.
                        
« Home | Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
                         
  
    |                          » Skrifa ummæli          
  


time life music
time life music