Endajaxlar
Flestum hefur einhvern tíma dreymt það að hann missi tennur. Þetta er mjög óþægilegur draumur og maður er yfirleitt afskaplega feginn þegar maður þreifar á tanngarðinum eftir að hafa hrokkið upp. Ein ástæða fyrir þessu að við óttumst svo að missa tennurnar gæti verið að við erum kjötætur og til að borða kjöt þarf tennur. Svo líklega hefur móðir náttúra útbúið okkur þannig að við forðumst aðstæður sem geta leitt til brotnun tanna. Flestir upplifa það einnig allavega einu sinni á ævinni að draga þarf svokallaða endajaxla úr kjaftinum. Sjálfur ákvað ég að prófa þetta í gær og mér þótti það í meira lagi skelfileg lífsreynsla. Reyndar voru jaxlarnir ekki komnir niður þannig að það þurfti að fara niður í holdið og síðan að brjóta kvikindin í nokkra bita, bora og toga. Þó að ég hafi ekki fundið neitt til fannst mér þetta samt hrikalegt, sérstaklega að heyra jaxlin brotna upp í mér. Síðan þakkaði ég fyrir og borgaði skemmdarvirkjanum væna upphæð fyrir. Í dag lít ég út eins og hamstur með forða upp í sér og borða kvöldmatinn með röri. Gaman.
This entry was posted on laugardagur, nóvember 12, 2005 at 9:20 f.h.. | You can skip to the end and leave a response. 
