Endurvinnslan

Það er staðreynd að karlmenn í dag eru útlitslega meðvituðustu karlmenn sem uppi hafa verið. Það er orðið nokkuð samþykkt hegðun karlmanna að nota krem, vera vel lyktandi, með flotta klippingu og allskonar gums í hárinu. Vinsældir ljósabekkja og líkamsræktarstöðva er svo ágætis dæmi um að karlar, alveg eins og konur, vilji líta vel út. Ég hafði ekki mikið pælt í af hverju þetta er þróunin. Hélt að þetta væri bara eitthvað sem fjölmiðlar og afþreyjingariðnaðurinn væri að koma til skila svo að snyrtivörufyrirtæki og aðrir græddu meira. Það er vissulega einn hluti af sögunni en ekki öll. Ég er að lesa bók sem tekur á gömlu staðalímyndum um kynjamun og í þessari bók kom skýring á þessu trendi sem hljómar skynsamlegt.

Eftir því sem konur hafa í ríkari mæli verið að færa sig inn á vinnumarkaðinn og í háttsettari störf en áður viðgekkst geta þær farið að gera meiri kröfur til makans síns. Þær hafa greiðari aðgang að stærri sneiðum af valdakökunni og gera hugsanlega meiri kröfur til karla en að þeir séu til dæmis bara í góðu starfi. Þannig er hugsanlegt að staðall kvenna sé að hækka þegar kemur að makavali. Þessar konur hugsa flestar vel um útlitið (sem er náttúrulega búið að vera "æskilegt" hegðunarprógram fyrir konur í langan tíma) og gera líka kröfur um að makinn sinn hugsi um útlitið sitt.

Þegar öllu er í botninn hvolft er metrosexualismi skv. þessu eitt skref í átt að jafnrétti.        

           This entry was posted      on laugardagur, maí 09, 2009 at 9:31 f.h..            |      You can skip to the end and leave a response.