Endurvinnslan: Sóðalegur draumur          <body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8253453\x26blogName\x3dEndurvinnslan\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://endurvarpid.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3dis_IS\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://endurvarpid.blogspot.com/\x26vt\x3d3409340575811589944', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
 
  

Endurvinnslan

   

      
     
   

Sóðalegur draumur

Vá hvað mig dreymdi magnaðan draum í nótt. Í raun efni í ágætis splatter. Fyrst var ég í flugvél sem flaug hrikalega glannalega. Undir brýr, tók dýfu með nefið í átt að jörðu. Ég hélt mér fast. Flugvélin hrapaði síðan í einhverjum frumskógi í Asíu. Þar var ég tekinn í gíslingu af einhverjum frumbyggjum. Svo byrjaði splatterinn. Að mér gekk maður með sveðju. Ég kraup á hnén og hann byrjaði að höggva í hnakkann á mér. Ég fann voða lítið til en ég tók eftir að bútar úr heilanum á mér duttu framhjá augunum mínum. Svo lá ég á bakinu og járnstöng var borað í bakið á mér og einhver maður hoppaði á henni aftur og aftur. Það var vont. Þessir snargeðveiku frumbyggjar héldu í mér lífinu í sjúkrarúmi eftir þetta. Rúmið var gegnsósa af blóði. Þeir höfðu á sínum snærum hjúkrunarfræðinga til að sinna fórnarlömbum sínum. Ein slík kom til mín og sagði að ég yrði örugglega ekki étinn. En ég ætti líka að búa mig undir fleiri pyntingar. Ég var ekki eina fórnarlambið. Ég horfði á þessar snaróðu asísku mannætur. Ég áttaði mig á að ég var með símann minn. Ég reyndi að senda sms en það var erfitt því ég vildi ekki að neinn sæi símann. Ég vaknaði svo fljótlega og var í töluverðu uppnámi. En það gekk fljótt yfir.
                        
« Home | Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
                         
  
    |                          » Skrifa ummæli          
  


time life music
time life music