Rakaði sig í rogastans
Aldrei taka neinu sem sjálfsögðum hlut. Því líklegra er að þú missir það. Sjáðu til. Ef maður tekur einhverju sem sjálfsögðum hlut er maður ekki með hugann við það og er þar af leiðandi ekki að láta sér þykja vænt um það. Maður gengur bara áfram og sér ekki á hverju maður stígur fyrr en allt í einu að það hverfur undan manni. Maður hunsar ekki það sem manni þykir vænt, maður hugar alúðlega að því og þannig minnkar maður líkurnar á að maður missi það. Almenn skynsemi kannski en ég held að þetta sé bara mannlegt. Við gerum þetta öll. Ég hef svo sannarlega gert það. Það sem við getum hins vegar gert er að hugleiða reglulega það sem við höfum og læra að þykja vænt um það. Hætta að stíga á þessum sjálfsögðu hlutum, hífa þá til himins og faðma þá þéttingsfast.
This entry was posted on fimmtudagur, ágúst 24, 2006 at 12:21 e.h.. | You can skip to the end and leave a response. 
