Endurvinnslan

Ég hef verið að horfa á slatta af kvikmyndum sem ég fæ lánaðar á bókasafni nemendafélagsins í skólanum. Ein af þeim er Whale Rider sem mér fannst nokkuð fín en engin hugljómun. Mér fannst afinn vera frekar hrokafullur að hafna Paikea aftur og aftur og svo þegar hún getur setið hval þá ákveður hann að vera besti vinur hennar. Engu að síður nokkuð áhugaverð mynd en það sem mér fannst magnaðast við hana er leikur Keisha Castle-Hughes sem leikur litlu stelpuna Paikea. Þetta er stúlka sem hefur aldrei leikið áður og virðist bara svona náttúrulegur leikari. Mér finnst frammistaða hennar vera af öðrum heimi og má alveg segja að leikkonan sjálf hafi setið hval á skjánum. Ég hef stundum velt fyrir mér hvað góður leikari þurfi að hafa fyrir sér. Ég held að fyrst og fremst þurfi hann að hafa ótrúlega góða stjórn á hugsunum sínum og góða einbeitingu. Eitthvað sem ungir krakkar hafa kannski ekki mikið af, nema þá Keisha Castle-Hughes.

Atriðið sem fylgir með er hjartabrjótari af sterkustu gerð.

        

           This entry was posted      on föstudagur, október 31, 2008 at 5:24 e.h..            |      You can skip to the end and leave a response.